Duża objętość treningowa

Już od jakiegoś czasu opisuję wam różne systemy treningowe, a przeglądając ostatnie numery MD, widzę, że były to przeważnie metody małoseryjne o wysokiej intensywności. Faktycznie tak wolę trenować – mniejsza liczba serii i katowanie się różnymi technikami zwiększającymi intensywność i popychającymi mięśnie poza granice upadku mięśniowego.

Krótkie intensywne treningi to świetna metoda stymulowania mięśni do wzrostu, jednak mimo wszystkich swoich zalet, system ten ma również trochę wad. Największa z nich jest jednocześnie największą zaletą – mowa o możliwości wykonywania każdego ćwiczenia z większymi ciężarami.

FIBO i BodyPower Expo

Z firmą Fitness Authority jestem związany praktycznie od samego początku jej istnienia, od roku 2004. Pamiętam zgrupowanie kadry w kulturystyce w Zakopanem i wizytę szefa FA, Tadeusza Zarębskiego. Przyjechał wtedy na obóz z torbą różnych odżywek, które planował wprowadzić na polski rynek. Przyjechał, przedstawił się i opowiedział o swoich planach, po czym podarował każdemu z uczestników jakiś losowo wybrany produkt. Pamiętam, że mnie trafiły się BCAA Universala – świetny łup, pomyślałem wtedy, ale nawet przez myśl mi nie przeszło, że z tą firmą zwiążę się na tyle lat i że niebawem stanie się ona wielkim potentatem suplementów nie tylko w Polsce, ale i w Europie.

Debiuty

Tegoroczna impreza dla debiutantów w Ostrowii Mazowieckiej była jedną z lepszych, jakie widziałem. Chodzi mi głównie o liczbę zawodników oraz poziom, jaki prezentowali. Każdego roku w tym wydarzeniu uczestniczy coraz więcej bardzo dobrze przygotowanych kulturystów mogących być groźną konkurencją dla starych wyjadaczy, z którymi po upływie kilku tygodni rywalizują na mistrzostwach Polski.

Debiuty to czasem objawienie nowego kulturysty i początek świetnej kariery. Tak było w przypadku Roberta Piotrkowicza, który wygrał Debiuty w 2005 roku, a teraz jest jedynym polskim zawodowcem. Podobnie fitneska Agnieszka Nawrocka, zwyciężczyni z 2010 roku, obecnie jest jedną z najlepszych polskich zawodniczek fitness sylwetkowego, która w ubiegłym roku potwierdziła swoją klasę brązowym medalem mistrzostw Europy.

W ostatnim numerze opisałem system treningu polegający na niewielkiej liczbie serii i małej częstotliwości trenowania poszczególnych grup mięśniowych. W programie treningowym, który dziś chcę przedstawić, objętość pozostaje niewielka, natomiast częstotliwość jest dużo większa. Uważam, że jest to doskonały sposób na budowę masy, jednak zbyt mała różnorodność ćwiczeń może nie zapewniać takiej plastyki i kształtów mięśni, jak programy o większej liczbie ćwiczeń i serii. Oczywiście, oryginalny system TDC to ekstremalnie mała liczba serii, wy jednak możecie się trochę pobawić jego założeniami, dostosowując je do własnych potrzeb, możliwości siłowych i regeneracyjnych. Sam kiedyś próbowałem tej praktyki i moje przyrosty były rewelacyjne, jednak objętość była dla mnie za mała, podobnie jak dla moich partnerów treningowych, którym po prostu nie chciało się przyjeżdżać na dwudziestominutowy trening.

Trening o dużej częstotliwości

Jak zapewne wiecie, od jakiegoś czasu prowadzę własną siłownię w Poznaniu. Nie wiem czy uwierzycie, ale moja aktywność w tym przybytku polega nie tylko na zbijaniu bąków za ladą recepcji. Biorę również udział w treningach klientów, czy to prowadząc ich treningi, czy po prostu poprawiając technikę wykonywania poszczególnych ćwiczeń. Spędzam w klubie praktycznie cały dzień, mam więc okazję się przekonać, że większość ćwiczących nie ma zielonego pojęcia jak zrobić dobry trening. Nie zarzucam im braku intensywności, wiem, że osobom, które u nas trenują bardzo zależy na wynikach, więc dają z siebie wszystko. Kiedy jednak patrzę na ćwiczących z boku, czasem dziwi mnie dobór ćwiczeń, liczba serii czy powtórzeń. Moje zaskoczenie jest tym większe, że przecież dostęp do Internetu czy chociażby fachowego pisma, takiego jak „Muscular Development” jest teraz bardzo łatwy. Moja najważniejsza zasada jest następująca: „lepszy kiepski plan działania niż żaden”. Biorąc to pod uwagę, w kolejnych numerach będę przedstawiał wam różne metody treningowe. Warto je przetestować (chociażby w czasie oczekiwania na następny numer MD) i sprawdzić, jak działają na wasze organizmy.

                Ci, którzy mnie znają, wiedzą, że praktycznie całą moją karierę trenowałem systemami o małej objętości, ale bardzo dużej intensywności. Było to związane z fascynacją moim idolem, Dorianem Yatesem i jego treningami HIT i Heavy Duty, ale nie tylko. Metodą prób i błędów przekonałem się, że moje mięśnie najlepiej reagują na spore obciążenia przy bardzo małej objętości i dużo odpoczynku.

Refleksje z sezonu jesiennego

Jesteśmy już po jesiennym sezonie sportów sylwetkowych. Teraz do końca roku część zawodników odpoczywa, liżąc rany i lecząc kontuzje, a inni po prostu odprężają się, ciesząc się smakiem zakazanego jedzenia, na które nie mogli sobie pozwolić przez kilkanaście tygodni przygotowań. A od stycznia znowu ogień! Ale może wróćmy jeszcze na chwilę do Pucharu Polski.

Każdy, kto w tym roku miał możliwość być w Zabrzu, przeżył sporo emocji. Od dawna nie widzieliśmy w Polsce tak dobrych zawodów. Oczywiście mam na myśli poziom sportowy. Pamiętacie, jak ostatnio po mistrzostwach Polski pisałem, że na polskiej scenie kulturystycznej startuje coraz mniej dobrych zawodników? Tym razem absolutnie nie mogę tak powiedzieć. W tym roku scena uginała się pod ogromną liczbą świetnie przygotowanych kulturystów. Fajnie, że znów można było zobaczyć takich asów naszej kulturystyki, jak Marek Olejniczak i Tomek Bobrowski, zawodników których dawno już nie widzieliśmy na scenie. Kulturystyka klasyczna również obfitowała w występy znakomitych uczestników, którzy zaprezentowali świetną formę. Oczywiście wraz z Pucharem Polski odbyły się mistrzostwa Polski juniorów i weteranów, ale pozwólcie, że najpierw zatrzymam się przy seniorach.

Na scenie Pucharu Polski w kategorii seniorów tym razem stanęło 13 zawodników. Wszyscy prezentowali się dobrze, a kilku z nich wręcz rewelacyjnie. I ci ostatni zapewnili wszystkim fanom bodybuildingu największe emocje. Na scenie mieliśmy dwa naprawdę fascynujące pojedynki – Andrzeja Kołodziejczyka i Marka Olejniczaka oraz Tomka Lecha i Tomka Bobrowskiego. Andrzej w tym sezonie zaprezentował najlepszą formę, w jakiej kiedykolwiek go widziałem, więc rywalizacja z Markiem, niewątpliwie również prezentującym życiową formę, dostarczyła widzom wielkich emocji.

Kołodziej i Olej zaprezentowali świetną masę i bardzo dobre przygotowanie jakościowe, obaj wyglądali doskonale i do końca nikt nie był pewien, który z nich wygra. Według mnie, tamtego dnia każdy z nich mógł wygrać i nie byłby to żaden kontrowersyjny wynik, jak się często zdarza. Na marginesie, sędziowanie na tych zawodach również zasługuje na uznanie, było najtrafniejsze, jakie kiedykolwiek widziałem. Żadnych kontrowersyjnych wyników, brawo! Koniec końców zwycięsko z tej potyczki wyszedł Kołodziej.

Kolejna walka rozegrała się o trzecie miejsce. Papaj i Brus także stoczyli zażarty pojedynek, bo i oni wypracowali porównywalną formę. Jednak, mimo że prezentowali się bardzo dobrze na tle pozostałych zawodników, to jednak nie pokazali maksimum swoich możliwości. Brusa widziałem w czasie wakacji. Wyglądał wtedy jak tur, nawalony mięsem na maksa, z niewielką ilością tkanki tłuszczowej. Chyba w trakcie przygotowań coś przedobrzył i stracił sporo mięśni. Pamiętajmy jednak, że na swoich ostatnich MP wygrał nie tylko swoją wagę, ale i open, zostawiając wśród pokonanych między innymi takiego kolosa jak Olej. Jest to więc bardzo groźny zawodnik, któremu tym razem, niestety, coś poszło nie tak. Jestem pewny, że Brusiak wyciągnie z tego startu lekcję i w następnym sezonie pozamiata.

Tomek Lech tym razem również nie zaprezentował swych maksymalnych możliwości. Gdy dwa lata temu wygrywał open mistrzostw Polski, wyglądał rewelacyjnie. Tym razem pokazał dobrą formę, ale nie była to forma szczytowa. Jednakże należy mieć na uwadze, że Tomek debiutował na kulturystycznej scenie dopiero dwa lata temu, dlatego ma prawo popełniać błędy. Jeśli będzie w szczytowej formie, może zagrozić najlepszym na świecie.

Kolejne finałowe miejsca zajęli nasi świetni weterani – Tomek Błaziak i Kuba Potocki. Pamiętam, jak startowałem z nimi w początkowych latach dwudziestego pierwszego wieku. Od tego czasu minęło parę lat, a oni wciąż prezentują się doskonale i nie dają szans młodzieży!

Więcej w grudniowym wydaniu Muscular Development

Arnold Classic Europe 

Impreza Arnolda Schwarzeneggera w końcu zawitała do Europy! Już od jakiegoś czasu mówiło się o tym, że Arnold Classic mają się rozgrywać również na innych kontynentach, ale nikt nie miał pewności, czy aby nie są to tylko pogłoski. Jednak w końcu okazało się, że Arnold Classic odbędzie się w Madrycie! To świetna wiadomość dla wszystkich fanów kulturystyki w Europie! Wiadomo, podróż do Stanów to ogromna wyprawa, ale Hiszpania? To dużo mniejszy problem. Tutaj, na miejscu można było spotkać ludzi z całego kontynentu.

Mówiąc o imprezie Arnolda, większość myśli tylko o zawodach Pro, ale obecnie konkurs zawodowców jest jedną z wielu imprez w ramach całego przedsięwzięcia, jednak nie ukrywajmy – najważniejszą. Tak samo jest w Stanach, gdzie miałem możliwość być i widzieć to na własne oczy. Dlatego, lecąc do Madrytu, zastanawiałem się jak impreza ta będzie wyglądała u nas. W amerykańskiej edycji AC, poza zawodami ligi profesjonalnej odbywają się też zawody dla amatorów wszystkich sportów siłowych i sylwetkowych, czemu towarzyszą olbrzymie targi kulturystyczne i fitness. Nie inaczej było w Madrycie!

Na AC do Madrytu pojechałem wraz z Fitness Authority, by promować ich produkty, nawiasem mówiąc, całkiem już dobrze znane w całej Europie! Na Arnoldzie miała też miejsce premiera Vitarade – produktów węglowodanowych w formie znanego wszystkim proszku (Vitargo) i w nowych postaciach – żelu i batonach. Miałem możliwość wypróbować każdą z nich i powiem wam, że poza rewelacyjnym smakiem, mają świetne działanie – pomagają trenować dłużej i ciężej. I chociaż są to produkty zaprojektowane głównie na potrzeby sportów wytrzymałościowych, to jednak kulturyści i wszyscy, którzy trenują z ciężarami odniosą spore korzyści, włączając je do swojego programu suplementacyjnego.

Kolejną premierą był Xtreme Napalm w połączeniu z Vitargo! Napalmu nie muszę nikomu przedstawiać, to niesamowity energetyk przedtreningowy i booster NO. Każdy, kto próbował ten wie, że działa świetnie, ale dodatek małej porcji węgli z Vitargo stabilizuje cukier w czasie treningu i pozwala trenować nie tylko ciężej, ale i dłużej niż zwykle, bez żadnych spadków energetycznych. Można więc powiedzieć, że mamy dwie odmiany Napalmu – na masie z Vitargo, a starą wersję na diecie redukcyjnej. Codziennie po zamknięciu targów łykaliśmy z szefem, Tadeuszem Zarębskim, porcję Napalmu, wrzucaliśmy do kieszeni kilka batonów Vitarade, a potem na trening.

Więcej w listopadowym wydaniu Muscular Development