Tak, Lyka Labs Ltd. to nazwa istniejącej firmy farmaceutycznej z siedzibą w Bombaju, w Indiach. Firma ta jednak nie zajmuje się raczej produkcją metandrostenolonu. W ofercie Lyka Labs tak naprawdę nie ma w ogóle sterydów. Firmują swoją nazwą szeroki wybór innych leków, takich jak antybiotyki, czy leki przeciwwirusowe. Proponują też swoje usługi jako podwykonawcy innym firmom farmaceutycznym – ale obawiam się, nie odchodzą tak daleko od swojego profilu, żeby produkować sterydy.

W skrócie mówiąc, możemy bezpiecznie przyjąć, że firma ta nie wyprodukowała twojego środka. W świetle tego faktu, należałoby pewnie nazwać tę substancję podrabianym sterydem. W końcu, jego wytwórca bezprawnie podszył się pod istniejącą firmę, aby podnieść wiarygodność swojego wyrobu − a to książkowa wręcz definicja fałszerstwa.

Duża grupa ludzi uważa jednak sterydy wyprodukowane rzekomo przez Lyka Labs za coś więcej, niż tylko podróbki − traktowane są raczej jako produkty z podziemia. Są już na rynku od kilku lat, a w niektórych częściach Europy są naprawdę popularne. Większość handlarzy i ich lepiej orientujących się klientów wie, czym dokładnie są wyroby firmowane tą nazwą. Na bazie dostępnej wiedzy stwierdzić można, z dość dużą pewnością, że są one produkowane nielegalnie gdzieś we wschodniej Europie.

A czy są dobre? Nigdy nie odważyłbym się odpowiedzieć twierdząco na to pytanie w odniesieniu do nielegalnie produkowanych środków. Niemniej, niewiele osób jak dotąd się na nie skarżyło. Gdybym musiał na coś postawić, powiedziałbym, że najprawdopodobniej nabyłeś prawdziwy metandrostenolon. W jakim jednak stężeniu i jakiej czystości − możemy tylko wszyscy zgadywać. Pamiętaj też, że trudność w ustaleniu dawki to tylko jeden z potencjalnych problemów z nielegalnymi środkami − w grę może wchodzić także zanieczyszczenie metalami ciężkimi i innymi farmaceutykami.

Porównanie skuteczności działania dwóch sterydów jest trudnym zadaniem, ponieważ decydującą rolę dla efektywności danego środka odgrywa sposób dawkowania. W większości przypadków, każdy z tych środków może być bardzo skuteczny, jeśli będzie podawany w odpowiedni sposób i w odpowiednich dawkach.

Można porównać działanie obu produktów podanych w identycznej ilości, ale to nie jest zbyt miarodajne, bo na przykład Anadrol (oksymetolon) znacznie skuteczniej buduje masę mięśniową niż Dianabol (metandrostenolon). Jednak porównując działania jednej tabletki każdego ze środków – a trzeba pamiętać, że pigułki różnią się masą – przy zestawieniu 1 mg pierwszego i 1 mg drugiego środka, oksymetolon okazuje się znacznie słabszy. Więc który z nich jest tak naprawdę silniejszy? Trudno orzec. Większość ludzi odpowiedziałaby, że Anadrol.

Z tego samego powodu trudno stwierdzić czy Superdrol (metasteron) czy Dianabol (metandrostenolon) – jest silniejszy. Pozwól więc, że inaczej odpowiem na Twoje pytanie. W oparciu o analizę ich właściwości, moim zdaniem, metandrostenolon wydaje się być lepiej opracowany jako środek anaboliczny, ponieważ będąc silnym sterydem anabolicznym, wykazuje także pewne działanie estrogenowe. Substancja ta w organizmie konwertuje (aromatyzuje) do 17alfa-metylo-estradiolu, związku, który jest bardzo silnym syntetycznym estrogenem. Ponieważ estrogeny także biorą udział w procesach wzrostu i odbudowy mięśni, środki charakteryzujące się naturalną skłonnością do aromatyzacji (takie jak testosteron, oksymetolon, czy metandrostenolon) przeważnie okazują się lepszym wsparciem dla budowy tkanki mięśniowej, niż środki pozbawione tej właściwości.

Porównując jednak te same ilości środków uważa się, że metasteron jest silniejszy niż metandrostenolon. Tak wynika z laboratoryjnych badań nad działaniem tych środków, po podaniu ich wykastrowanym szczurom. Przeważnie rezultaty takich eksperymentów przekładają się na farmakologię ludzkiego organizmu, ale nie zawsze testy tego typu odzwierciedlają popularność danych środków wśród kulturystów poszukujących sposobu na parę dodatkowych kilogramów mięśni.

Nie lekceważ jednak siły metasteronu, to naprawdę silna substancja anaboliczna, która niestety, wydaje się mieć dość silne cechy hepatotoksyczne i jest łączona z kilkoma zgłoszonymi, poważnymi przypadkami uszkodzeń wątroby. Ośmieliłbym się stwierdzić, że Dianabol ma lepsze notowania, jeśli chodzi o bezpieczeństwo, ale metandrostenolon także jest substancją szkodliwą dla wątroby i choć poważne przypadki problemów z wątrobą tak naprawdę są dość rzadkie w przypadku sterydów przyjmowanych doustnie, do obu tych środków należy podejść z respektem.

Przyczyną bólu może być praktycznie wszystko. Po pierwsze, wspomniałeś, że stężenie to 200 mg/ml. Mówi mi to od razu, że produkt jest najprawdopodobniej produkowany przez jedno z laboratoriów podziemnych. Rok lub dwa lata wstecz nie było żadnego legalnie działającego zakładu na świecie, w którym powstawałby undecylenian boldenonu w stężeniach przekraczających 50 mg/ml. Obecnie stężenie to jest już dostępne dzięki ograniczonej liczbie międzynarodowych eksporterów i regionalnych dostawców leków – bardzo ograniczonej. Niemniej 200 mg/ml na czarnym rynku spotykane jest dość powszechnie. Dlatego przyjmuję to za pewnik, co znacznie zwiększy prawdopodobieństwo moich przypuszczeń.
 
Co więc może być powodem bólu? Bardzo wiele rzeczy. Biorąc pod uwagę, że stosowałeś już EQ w tym stężeniu i nie miałeś wtedy żadnego problemu, skłaniam się ku przypuszczeniu, że nie jest to reakcja na sam lek, lecz na coś innego w nim zawartego. Fiolka może być czymś zanieczyszczona, np. metalami ciężkimi, brudnym olejem, wolnymi kwasami tłuszczowymi, a nawet innym sterydem (być może propionianem testosteronu, który jest bardzo tani). W roztworze może znajdować się zbyt dużo alkoholu, co wywołuje znaczne podrażnienia tkanki mięśniowej. Fiolka może zawierać również bakterie, wywołujące infekcję w miejscu wstrzyknięcia. Mamy wiele pytań i, niestety, żadnej prostej odpowiedzi. Doradziłbym Ci, abyś przestał używać tego produktu. Silny ból to znak, że ciału nie podoba się to, co do niego wprowadzasz. Na rynku jest tyle innych sterydów, sugerowałbym znalezienie takiego, z którym nie będziesz miał problemów.
 

Jedną z pierwszych potencjalnych korzyści związanych z ZTT i opisanych w tej pracy jest gospodarka lipidami (trójglicerydy i cholesterol). Jak szczegółowo opisano w wielu badaniach, ZTT zawsze powoduje poprawę profilu lipidowego u mężczyzn z niedoborem testosteronu. Najczęstszym dobroczynnym skutkiem tej terapii jest obniżenie całkowitego poziomu cholesterolu, LDL („złego cholesterolu”) i trójglicerydów w serum. Polepszenie profilu lipidowego jest najbardziej widoczne u mężczyzn starszych, aczkolwiek także i u młodych podanie testosteronu w celu korekty jego niedoborów daje pożądane rezultaty.
 
ZTT nie ma już tak jednorodnego wpływu na HDL („dobry cholesterol”). Eksperymenty z wykorzystaniem żelów testosteronowych, plastrów czy długodziałających estrów (undekanian testosteronu) oddziałują na HDL korzystnie lub wcale. Badania nad bardziej powszechnymi estrami, np. cypionian i enantan, wykazują lekki spadek poziomu HDL podczas terapii, będący prawdopodobnie skutkiem krótkich nadnaturalnych szczytów pojawiających się przez kilka dni po ich podaniu. Zwróćcie uwagę na fakt, że HDL ulega częstej poprawie, gdy ZTT połączona jest z treningiem i innymi zmianami stylu życia.
 
 

Strzykawki jednorazowe nie są przeznaczone do przechowywania w nich leków. Głównym problemem jest to, że nie wiesz czy roztwór, w którym znajduje się steryd, nie wejdzie w reakcję ze strzykawką. Przed przystąpieniem do produkcji, wytwórcy lekarstw zobowiązani są do sprawdzenia, czy wszystkie części składowe leku są ze sobą kompatybilne. Na przykład, czy część gumowa nie rozpadnie się z czasem albo czy roztwór nie ulegnie rozkładowi z powodu materiałów zastosowanych przy produkcji opakowania. Sterydy przechowywane są na ogół w ampułkach z czystego szkła lub w szklanych fiolkach z gumowym stoperem. To neutralne połączenie, które nie powinno wpłynąć na lek. Gdy jakaś firma produkuje gotowe do użytku strzykawki z lekiem, są one przeważnie wykonane ze szkła, a nim trafią na rynek, testuje się je pod względem kompatybilności z lekiem.

W strzykawkach jednorazowych guma pokrywająca głowicę tłoczka wykonana jest z zupełnie innego materiału i nie była badana pod względem interakcji z twoim sterydem. Plastik, z którego wykonana jest reszta strzykawki, również nie przeszedł takich testów. Mówiąc krótko, nie był on przeznaczony do przechowywania leków, więc nikt tego nie sprawdzał. Dlatego nie mogę ci powiedzieć, co dokładnie się stanie z twoim roztworem, jeśli zostawiłbyś zostawisz go w takiej strzykawce na dłuższy okres. Jeśli miałbym zgadywać, powiedziałbym, że zarówno plastik, jak i miękka guma może mogą się rozłożyć i przedostać do roztworu. A co się tyczydo potencjalnych skutków zdrowotnych, nie potrafię powiedzieć. Logika podpowiada mi jednak, że lepiej wystrzegać się zanieczyszczania sterydów plastikiem.
 Przed produkcją tego typu strzykawki badane są pod względem zgodności z lekiem. Nie powinieneś robić ich samemu!

Do pewnego stopnia jest to możliwe. Jak wiesz, enantan testosteronu opracowany został po to, by można go było przyjmować stosunkowo rzadko, zazwyczaj co dwa, trzy tygodnie. Absorpcja i dystrybucja hormonu po każdej iniekcji wygląda tak, że po krótkim szczycie przez pozostałe dni lub tygodnie następuje wolny spadek jego poziomu. Lek ten pozwala na utrzymanie wystarczającej ilości testosteronu przez kilka tygodni, jednak nie będzie ona przez cały czas na tym samym poziomie. Ten nagły wzrost może zwiększyć negatywny wpływ testosteronu na HDL (dobry cholesterol). Podczas badań nad zastępczą terapią androgenową, enantan testosteronu wykazywał tendencję do tłumienia HDL, podczas gdy bardziej stateczne leki (np. żele, plastry i długodziałające zastrzyki z undekanianu testosteronu) nie wywoływały już raczej takiego efektu. Wyższe szczyty testosteronu mogą również prowadzić do chwilowo wyższych szczytów w poziomie estrogenów. Efekt ten można zredukować częstszym podawaniem leku.

Dlatego w warunkach klinicznych widać pewne zalety stosowania formy testosteronu, która dostarcza stałą dawkę dzienną hormonu. Jednak z punktu widzenia kulturystyki możemy łatwo stracić tę zaletę. Problem w tym, że kulturyści przyjmują ten lek w dawkach znacznie wyższych niż te zastosowane w badaniach klinicznych. Otrzymany poziom hormonu wychodzi daleko poza górną granicę skali dla „normalnych” mężczyzn. W takich warunkach należy zawsze oczekiwać efektu tłumienia HDL i wysokiego poziomu estrogenów.

Możliwe, że przy codziennym podawaniu stałej dawki akumulacja estrogenów i tłumienie HDL okażąe się lekko niższe. Naprawdę nie jestem w stanie powiedzieć o tym nic konkretnego na ten temat, ponieważ nigdy dotąd nie przeprowadzono takiego badania. Skłaniam się ku opinii, że będzie bardzo ciężko dojrzeć jakiekolwiek zalety rozłożenia dawki tygodniowej na 7 dni. No i oczywiście uzyskasz je kosztem robienia sobie codziennych zastrzyków. Mimo to cieszy mnie, że o tym myślisz. Zbyt mało ludzi przejmuje się tym, jaki wpływ sterydy anaboliczne mogą mieć na poziom ich cholesterolu we krwi.